Kłykciny kończyste są to brodawki skórne zlokalizowane w okolicach narządów płciowych i odbytu, wywołane przez zarażenie wirusem brodawczaka ludzkiego – HPV. Na obecną chwilę zidentyfikowano około 120 typów HPV. Najczęściej występujące (6 i 11) odpowiadają za wystąpienie kłykcin kończystych. Równie powszechny typ 2 powoduje brodawki skórne zwane też kurzajkami. Znacznie rzadsze typy (16 i 18) są kokancerogenami i mogą prowadzić do rozwoju raka narządów płciowych.

Wirusy HPV wywołujące kłykciny kończyste przenoszone są przez kontakty seksualne. Zakaźność jest na tyle wysoka, że większość aktywnych seksualnie osób na pewnym etapie życia spotyka się z infekcją HPV, jednak z reguły zarażenie pozostaje niezauważone i przechodzi samoistnie. Częste są również przypadki autoinfekcji wirusem z innych okolic ciała.

Chorobę można rozpoznać po pojawiających się na skórze wykwitach, które najpierw są zwykłymi grudkami w kolorze różowym lub brązowym, a później ich powierzchnia staje się bardziej wypukła, nawet kalafiorowata – tworzą się klasyczne brodawki.

U mężczyzn zmiany pojawiają się na żołędzi, napletku i okolicach wędzidełka, a więc w miejscach predysponowanych do mikrourazów. Rzadziej uwidaczniają się na cewce moczowej, worku mosznowym, pachwinach czy okolicach odbytu (w przypadku homoseksualnych stosunków analnych).
U kobiet brodawki lokalizują się na nabłonku pochwy, wargach sromowych, w okolicach cewki moczowej i na szyjce macicy. W ekstremalnych przypadkach (zaniedbanie, zaniechanie leczenia) mogą przekształcać się w kłykciny olbrzymie Buschkego-Lowensteina, które w istocie są odmianą raka brodawkującego.

Choroba dotyka również kobiety w ciąży, u których rozprzestrzenia się znacznie szybciej. Może dojść nawet do sytuacji, gdzie kłykciny zasłonią całe wejście do pochwy.

Po zaobserwowaniu niepokojących objawów należy udać się do lekarza specjalisty – ginekologa lub wenerologa. Rozpoznanie stawiane jest po badaniu klinicznym. U kobiet obejmuje ono diagnostykę ginekologiczną, w tym kolposkopię (w celu stwierdzenia, czy zmiany obejmują szyjkę macicy) i badanie cytologiczne, które wykaże ewentualną obecność nieprawidłowych komórek. By potwierdzić obecność wirusa HPV w organizmie, należy wykonać odpowiedni test PCR. Często jest on przeprowadzany przez lekarza, ale możliwe jest również zamówienie takiej usługi przez Internet, samodzielne pobranie próbki i wysłanie do laboratorium.

Leczenie dobierane jest indywidualnie do pacjenta. Podstawą są stosowane miejscowo maści ze środkami hamującymi podziały komórkowe – na przykład 5-fluorouracylem – lub krem z podofilotoksyną. W niektórych przypadkach warto włączyć do terapii interferon alfa i imikwimod, czyli środki indukujące odpowiedź immunologiczną organizmu. Zmiany można też usuwać chirurgicznie, stosować krioterapię (zamrażanie brodawek, najczęściej ciekłym azotem) lub laseroterapię. Ostatnia z tych metod jest najbardziej skuteczna, a przy tym bezpieczna dla kobiet w ciąży.
Niestety u większości chorych kłykciny kończyste mają charakter nawracający, a terapia przynosi tylko czasową remisję, co ma związek z brakiem możliwości całkowitego pozbycia się wirusa. Nawroty będą bardziej intensywne w momencie obniżonej odporności organizmu.

• Masz kłykciny kończyste? Zamów ten test: https://drwenerolog.pl/produkt/test-klykciny-konczyste/

Zachowanie higieny współżycia seksualnego i posiadanie stałego partnera znacznie zmniejszają ryzyko zarażenia HPV. Możliwe jest również wykonanie szczepienia przeciwko wirusowi. W niektórych dużych polskich miastach jest ono refundowane. Najważniejsze jest, by zaszczepić się w miarę wcześnie, najlepiej przed rozpoczęciem współżycia seksualnego.

Więcej na stronie: http://hpvwirus.pl/