Gronkowiec złocisty to bakteria, z którą żyjemy na co dzień i nie stanowi dla nas zagrożenia. W sprzyjających okolicznościach gronkowiec może jednak stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Co to jest gronkowiec złocisty
To bakteria występująca powszechnie w naszym otoczeniu, w glebie, powietrzu, na skórze zwierząt oraz ludzi. Najczęściej jednak znajduje się w błonie śluzowej gardła, krtani lub nosa. Stałymi nosicielami gronkowca jest 10-30% osób, kolejne 20% jest nosicielami tylko okresowo.
Do zakażenia gronkowcem złocistym dochodzi w okresie osłabionej odporności organizmu, kiedy system immunologiczny wytwarza zbyt mało przeciwciał. Na zakażenie najbardziej narażeni są pacjenci szpitali, którzy poddani zostali zabiegom chirurgicznym, dializie, kroplówkom. Gronkowiec złocisty to najczęstsza przyczyna zakażeń wewnątrzszpitalnych.
Gronkowcem można zarazić się nie tylko przez bezpośrednie wniknięcie bakterii do krwioobiegu, ale także drogą kropelkową lub przez używanie przedmiotów osób zakażonych.
Objawy gronkowca
Gronkowiec złocisty może zaatakować różne tkanki i narządy, co może zmienić objawy zakażenia. Najczęściej atakuje skórę, pojawiają się wtedy czyraki, liszaje lub ropnie. Skóra jest zaczerwieniona i mogą wystąpić wycieki płynów. Wykrycie gronkowca możliwe jest po pobraniu tkanki do badań laboratoryjnych. Pomocne mogą być również badania krwi lub moczu.
W przypadku gronkowca w błonie śluzowej górnych dróg oddechowych często do chodzi do infekcji gardła, ale może też wywołać zapalenie oskrzeli lub płuc. Choroby te są wtedy bardzo trudne do wyleczenia.
Źródłem zakażenia gronkowcem mogą być także skażone pokarmy, przede wszystkim mięso, nabiał, jajka. Właściwą przyczyną jest enterotoksyna produkowana przez bakterię. Niestety obróbka termiczna nie jest skuteczna, ponieważ enterotoksyna nie ginie w wysokich temperaturach. Najczęściej dochodzi wtedy do zakażenia układu pokarmowego, typowymi objawami jest biegunka, wymioty, gorączka.
Leczenie gronkowca
Zawsze jest bardzo trudne, ponieważ gronkowiec odporny jest na wiele antybiotyków, zwłaszcza z grupy penicylin. Najczęściej lekarze stosują antybiotyki o szerokim spektrum działania lub antybiotyki celowane po wykonaniu posiewu i antybiogramu. Ta metoda jest najbardziej skuteczna, ponieważ pozwala uniknąć antybiotyku, na który gronkowiec jest odporny. Zawsze leczenie musi być przeprowadzone do końca, mimo lepszego samopoczucia i ustąpienia objawów. Dzięki temu bakteria zostanie pokonana i nie uodporni się na kolejny antybiotyk.
Powikłania wywołane gronkowcem
Zakażenia gronkowcem nie należy lekceważyć, gdyż nieleczony może przyczynić się do bardzo groźnych powikłań. Najczęściej to zapalenie opon mózgowych, zapalenie mięśnia sercowego lub żył.
Jak uniknąć zakażenia
więcej: http://www.kulszowa.pl/artykuly-dla-czytelnika/uniknac-gronkowca-zlocistego/
Najważniejszym sposobem jest utrzymanie odpowiedniej odporności organizmu, który będzie mógł samodzielnie pokonać gronkowca. Podstawową sprawą jest prawidłowe odżywianie. Dieta powinna być bogata w warzywa, owoce, produkty zawierające błonnik. Kolejnym sposobem uniknięcia zakażenia jest przestrzeganie zasad higieny.
Najważniejsze to zacząć leczenie gronkowca złocistego jak najszybciej. Ma to ogromne znaczenie przede wszystkim u dzieci. Jak uda się to ogarnąć, to potem jest już tylko łatwiej, ale jak się zaniedba, to może być naprawdę spory kłopot na przyszłość.
Zamiast leczyć, lepiej zapobiegać. Wiem, że mądrze się mówi, jak już jest po wszystkim, ale w gruncie rzeczy nie do końca ma to takie zabarwienie, że niby się ktoś mądrzy. Gronkowiec to jednak takie paskudztwo, że rzeczywiście warto się przyłożyć do tego żeby nic się nie stało.